Dyrektywa work-life balance, czy raczej nowe przepisy odnośnie jej wdrożenia miały obowiązywać już od 2 sierpnia 2022 roku. Wszystko wskazuje na to, że zmiany wejdą w życie w kwietniu tego roku.

W Senacie procedowany jest właśnie rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. To transpozycja dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy (UE). Dyrektywa z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów, powszechnie zwana dyrektywą work-life balance.

Zobacz jakie zmiany dla rodziców i pracodawców niesie wdrożenie tej dyrektywy w Polsce.

W zakresie urlopu rodzicielskiego:

– wprowadzeniu dla pracownic i pracowników indywidualnego prawa do urlopu rodzicielskiego. Łączny wymiar tego urlopu dla obojga rodziców będzie wynosił do 41 tygodni (w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie) albo do 43 tygodni (w przypadku porodu mnogiego); łączny wymiar urlopu dla obojga rodziców dzieci ciężko chorych (program „Za życiem”) będzie o 24 tygodnie dłuższy, tj. będzie wynosił do 65 tygodni (w przypadku urodzenia jednego dziecka) albo do 67 tygodni (w przypadku urodzenia bliźniaków);

– uniezależnieniu prawa do urlopu rodzicielskiego od pozostawania matki dziecka w zatrudnieniu (ubezpieczeniu) w dniu porodu;

– wprowadzeniu w ramach urlopu rodzicielskiego nieprzenoszalnej części tego urlopu w wymiarze do 9 tygodni dla każdego z rodziców;

– ustaleniu wysokości zasiłku macierzyńskiego za cały okres urlopu rodzicielskiego na poziomie 70% podstawy wymiaru zasiłku. Jednakże w razie złożenia przez pracownicę wniosku o uśrednienie zasiłku zasiłek macierzyński za okres urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego wyniesie 81,5% podstawy wymiaru zasiłku. Jednakże w każdym przypadku pracownikowi – ojcu dziecka za okres nieprzenoszalnej 9-tygodniowej części urlopu będzie przysługiwał zasiłek w wysokości 70% podstawy wymiaru zasiłku).

Wprowadzenie urlopu opiekuńczego

Wprowadza się urlop opiekuńczy w wymiarze 5 dni w roku kalendarzowym – w celu zapewnienia osobistej opieki lub wsparcia osobie będącej krewnym (syn, córka, matka, ojciec lub małżonek) lub pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym, która wymaga opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych, bez zachowania prawa do wynagrodzenia za czas tego urlopu.

Wprowadzenie zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej

Takie zwolnienie będzie przysługiwać w przypadku pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli niezbędna jest natychmiastowa obecność pracownika. Wymiar: 2 dni albo 16 godzin w roku kalendarzowym, z zachowaniem za czas tego zwolnienia prawa do połowy wynagrodzenia.

Umożliwienie szerszego stosowania elastycznej organizacji pracy

Wprowadzona zmiana ma na celu zwiększenie uprawnień polegających na dostosowywaniu przez pracownika jego organizacji pracy do indywidualnych potrzeb, poprzez:

a) telepracę, (ma być zastąpiona przez pracę zdalną – przepisy w trakcie tworzenia)

b) elastyczne rozkłady czasu pracy. Ruchomy czas pracy, indywidualny rozkład czasu pracy, weekendowy system czasu pracy, system skróconego tygodnia pracy i przerywany czas pracy),

c) pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Możliwość szerszego skorzystania z elastycznej organizacji pracy będzie przysługiwała:

• rodzicom opiekującym się dzieckiem do 8 lat
• opiekunom, tj. pracownikom zapewniającym opiekę lub wsparcie krewnemu lub osobie zamieszkującej z pracownikiem w tym samym gospodarstwie domowym, którzy wymagają znacznej opieki lub znacznego wsparcia z poważnych względów medycznych). Odrzucenie wniosku o elastyczną organizację pracy będzie wymagało przedstawienia przez pracodawcę pisemnego uzasadnienia.

Skrócenie okresu, w którym będzie możliwe skorzystanie przez pracownika – ojca wychowującego dziecko z urlopu ojcowskiego

Okres ten zostanie skrócony do 12. miesięcy od dnia urodzenia dziecka (dyrektywa wiąże bowiem to prawo z narodzinami dziecka). Analogicznemu skróceniu ulegnie okres na skorzystanie z urlopu ojcowskiego przez pracownika, który przysposobił dziecko w ustawowo określonym wieku.

Co z rodzicami, którzy są już w trakcie urlopu macierzyńskiego, na warunkach urlopu macierzyńskiego czy rodzicielskiego?

Aby objęły ich nowe regulacje odnośnie zwiększenia wymiaru zasiłku macierzyńskiego. Muszą złożyć ponowny wniosek w celu ustalenia nowej wysokości wymiaru zasiłku w ciągu 14 dni od wejścia w życie nowej ustawy. Jeśli tego nie zrobią obowiązywać ich będą stare przepisy.

Co z ojcami, którzy nie skorzystali jeszcze z urlopu ojcowskiego na swoje nowonarodzone dziecko? Czy zostanie im skrócony okres, do którego mogą skorzystać z urlopu?

Jeśli do dnia wejścia w życie ustawy ich dziecko nie skończyło 2 lat mają wciąż prawo do urlopu ojcowskiego na starych zasadach.

Co z rodzicami, którzy do dnia wejścia w życie nowej ustawy złożyli wniosek o urlop rodzicielski, ale jeszcze nie rozpoczęli korzystania z niego? Jakie zasady ich obowiązują?

Pracodawca powinien zwrócić im wniosek, w celu ponownego złożenia (rodzice maja na to 7 dni) – wówczas rodziców obejmą nowe zasady. Jeśli rodzice nie złożą nowego wniosku będą korzystać z urlopu na starych zasadach.

Dyrektywa work-life balance w Polsce to szansa na budowanie równości rodzicielskiej w naszym kraju. Ojcowie na urlopach rodzicielskich to bardziej równomierne i sprawiedliwe rozłożenie obowiązków opiekuńczych nad dzieckiem. Przekłada się to na wyższą aktywność zawodową kobiet i ich lepszą pozycję na rynku pracy. Mężczyźni za to mają szansę na bycie zaangażowanymi ojcami i zbudowanie trwałej więzi z dzieckiem. Zarówno dla kobiet i mężczyzn podział urlopu rodzicielskiego to lepszy work-life balance.

            Stale jesteśmy poddawani ocenie co jest częścią naszego zawodowego życia. Weryfikowana jest nasza wiedza, umiejętności, zdolność osiągania celów. Chodzimy na egzaminy i rozmowy ale czy krytyka nie wymyka się niektórym osobom spod kontroli? Nie raz słyszałyśmy: za mocny masz makijaż, twoje dziecko źle siedzi przy stole; za dużo pracujesz, cierpią na tym dzieci; źle wyglądasz – robiłaś ostatnio badania; nie masz jeszcze dzieci; tak długo jesteście razem i bez ślubu.

WOMEN SHAMING? Co to właściwie oznacza?

Może jeszcze nie wiesz, że WOMEN SHAMING to krytykowanie lub zawstydzanie kobiet przez otoczenie. W łagodniejszej formie polega na przekazywaniu im przez otoczenie swojej opinii, porad lub oceny ich działań i zachowania, bez pytania o zgodę.  Zapewne i tego doświadczyłaś.

Z badań przeprowadzonych na zlecenie Clue PR pt. Women Shaming | Kobiet-ocenianie 2020 wynika, że aż 63% kobiet albo bezpośrednio doświadczyło tego zjawiska albo doświadczyła tego kobieta z bliskiego otoczenia. Głównie krytyka dotyczy takich obszarów jak nasza cielesność (73%), wygląd fizyczny, macierzyństwo (70%), styl ubierania się oraz makijaż (65%) i wybory życiowe (66%).

Kto jest sprawcą a kto zbawcą?

Najciekawsze jest jednak to, że same sobie gotujemy ten los. Głównymi naszymi „oprawcami” nie jest kto inny jak druga kobieta – mama i przyjaciółka. Również mężczyźni nie są dla nas łaskawi. Na drugim miejscu spośród osób pozwalającym sobie na krytykanckie uwagi jest właśnie mąż (47%).

WOMEN SHAMING nie jedną ma twarz.

Respondentki raportu doświadczają w większości złośliwych komentarzy, są słuchaczami „cioć dobra rada” lub uwag odnoszących się do siebie: „ja na Twoim miejscu…”; „ja w twoim wieku”. Co ciekawe, aż 81% uczestniczek badania tego wszystkiego doznaje „twarzą w twarz” czyli podczas bezpośredniego kontaktu.

Jak sobie z tym radzimy? Czy szukamy wsparcia?

Głównie krytyka osłabia naszą samoocenę, obniża nastrój, bardziej krytycznie podchodzimy do siebie, demotywuje, czujemy bezradność i bezsilność , nie mamy bowiem sposobu na radzenie sobie z tym zagadnieniem.

Dysproporcje

Wiele kobiet ma poczucie ogromnej dysproporcji w oczekiwaniach wobec kobiet i mężczyzn (68%) a aż 67% kobiet uważa, że są poddawane ciągłej ocenie.

Na koniec załączam wypowiedź jednej z respondentek:

Uważam, że otoczenie wymaga od kobiet zbyt wiele. Oceniają je często w paskudny sposób, w jaki nie powinni. Moja córka i mąż też mnie krytykują. Uważam bardzo często, że są niesprawiedliwi wobec mnie. Myślę, że nie mają do tego prawa, ani podstawy. W pewnych kwestiach mają rację, ale czy powinni to w taki sposób przedstawiać? Sądzę, że nie. Lecz uważam, że w każdej krytyce w pewien sposób jest trochę prawdy. Uważam, że kobiety nie powinny się przejmować opinią i oceną innych ludzi. Każdy niech żyje tak jak chce.

Jeśli chcesz więcej dowiedzieć się na temat WOMEN SHAMING posłuchaj na naszym kanale Keep the Balance in Shape odcinek podcast’u z Martą Bierca oraz Alicją Wysocką – Światłą autorkami raportu „Women Shaming |Kobiet-ocenianie 2020”.

CZY ODPOCZYWANIE JEST WAŻNE?

Oczywiście, że TAK. Odpoczynek i regeneracja zwiększają naszą produktywność, możliwości percepcyjne a także zapamiętywanie.

W 2016 roku zostało przeprowadzone największe do tej pory badanie dotyczące odpoczynku.

Autorką The Rest Test jest Claudia Hammond.

Stworzyła i przeprowadziła badanie we współpracy z Durham University. W badaniu wzięło udział ponad 80 tys. osób ze 134 krajów.

Efektem badania jest m.in. lista najlepszych sposobów na odpoczywanie. Zanim ją przedstawię najpierw chcę Was skłonić do refleksji nad tym w jakich czasach żyjemy i z jakiego powodu zwiększenie swojej uważności wokół odpoczynku jest ważne.

TIME SICKNESS

W 1982 r amerykański lekarz Larry Dossey ukuł pojęcie Time Sickness – choroba niedoczasu. Posłużył się nim aby opisać obsesyjne przekonanie, że „czas ucieka, jest go za mało i trzeba pędzić coraz szybciej aby dotrzymać kroku”.

Dziś cały świat cierpi na niedoczas. Wszyscy wyznajemy kult prędkości. Wszystko i wszyscy znajdują się pod presją, by przyspieszać.

Brytyjski psycholog Guy Claxton uważa, że pośpiech stał się naszą drugą naturą.

„Wykształciliśmy wewnętrzną psychologię prędkości, oszczędzania czasu i maksymalizowania skuteczności. Nasila się to z każdym dniem”.

W miarę jak pędzimy przez życie, faszerując zajęciami każdą godzinę , naginamy własne możliwości aż do punktu, w którym coś musi pęknąć.

Szybkość to nie tylko coś złego. W gruncie rzeczy szybkość pomogła zmienić nasz świat w cudowny i wyzwalający sposób.

Kto chciałby żyć bez internetu lub samolotów?

Problem polega na tym, że nasza obsesja by ciągle robić więcej i więcej w coraz krótszym czasie, zaszła za daleko. Stała się UZALEŻNIENIEM!

Nie wyrabiasz się z pracą? – załóż sobie szybszy internet

Brak ci czasu na książkę? – zapisz się na kurs szybkiego czytania

Dieta nie działa? Zrób sobie liposukcję

Nie masz czasu gotować? – kup sobie termomix 😉

Nie masz czasu czytać dzieciom na dobranoc – czytaj mu bajki jednominutowe.

KONSEKWENCJE PSYCHICZNE

 „Kiedy rzeczy dzieją się zbyt szybko nikt nie może być niczego pewien, nawet samego siebie”

Milan Kundera autor książki „Powolność”

Kundera twierdzi, że szybkość pomaga nam odciąć się od grozy i pustki współczesnego świata.

Narzucanie sobie zbyt dużej ilości zadań i wypełnianie kalendarza po brzegi sprawiają, że jesteśmy mało produktywni. Jesteśmy podatni na choroby, błędy i jesteśmy nieszczęśliwi.

Gabinety lekarskie są pełne osób dotkniętych – bezsennością, migrenami, nadciśnieniem, astmą, problemami żołądkowymi, bólami kręgosłupa.

Powszechna jest tzw. „niedoczynność urlopowa” – czyli niechęć do brania porządnego urlopu wypoczynkowego. Badanie przeprowadzone przez firmę REED wskazuje, że wśród 5 tys. przebadanych pracowników  60% zadeklarowało, że nie wykorzystali w pełni przysługującego im urlopu.

Czy znane jest Wam określenie KAROSHI?

To śmierć z przepracowania i jestbezpośrednio powiązana ze słynnym Kamei Shiji.

Był maklerem  giełdowym robiącym karierę zawodową w zawrotnym tempie. Pracował po 90h tygodniowo. Firma, w której był zatrudniony wychwalała go pod niebiosa i dawała jako przykład do naśladowania.  W 1990 r. nagle zmarł na zawał serca – miał 26 lat. (!!)

Czy nam się to podoba czy nie, ludzki umysł został zaprojektowany tak, by pędzić. Niebezpieczeństwo daje nam kopa, a napływ danych sensorycznych wyzwalanych przez szybkość pulsuje i podnieca, uderza do głowy. Szybkość powoduje uwolnienie dwóch związków chemicznych – adrenaliny i noradrenaliny.

Wiele osób aby dotrzymać tempa nowoczesnemu światu sięga po środki  pobudzające np. takie jak kokaina.

NUDA

To słowo, które jest nowoczesnym wynalazkiem. Wystarczy, że znikną wszystkie narzucone zewnętrznie zajęcia a już zaczynamy w panice wypatrywać czegoś, co pozwoli nam wykorzystać ten czas.

Kiedy ostatnio widzieliście w poczekalni albo w tramwaju kogoś kto jednie wyglądał przez okno? Teraz prawie wszyscy patrzą w telefony.

Nasze dzieci nie potrafią spędzać czasu na nic nie robieniu i doskonale pokazują nam jak ilość narzuconych im zadań, sprawiają, że nie potrafią już bez tego funkcjonować.

FAST THINKERS

Pewien francuski socjolog ochrzcił nas mianem „Fast thinkers”. To ktoś kto bez sekundy zastanowienia potrafi udzielić gładkiej odpowiedzi na każde pytanie.

Takie osoby liczą się najbardziej w obecnym świecie.

Trawi nas tak zajadła niecierpliwość, że – jak to ujęła dowcipinie aktorka i pisarka – Carrie Fisher – „nawet natychmiastowa gratyfikacja nie jest wystarczająco natychmiastowa”.

To nastawienie częściowo tłumaczy naszą chroniczną frustrację, która czai się pod powierzchnią naszego życia.

Wrogiem staje się każdy człowiek lub rzecz lub zjawisko, które staną nam na drodze.

Korki – agresja, ktoś powolny w kolejce, ktoś kto nam zajedzie drogę i nas przyblokuje czy nawet nasze dzieci, które akurat zainteresowały się jakąś zabawką gdy powinniśmy wychodzić.

Konsekwencje naszej obsesji szybkości to – wściekłość. Na drodze, w samolocie, w biurze, w domu.

REFLEKSJA

Opowiadam o tym po to aby pokazać Wam w jakim świecie żyjemy i aby zachęcić Was do refleksji nad tym stanem.

Taka świadomość jest pierwszym krokiem do poszukiwania drogi zwolnienia dla siebie.

Jest to swoista zachęta do wzięcia udziału w ruchu powolnościowym – zwolnienie to pierwszy krok do ODPOCZYNKU, do poszukiwania dla siebie sposobu na luz i na regeneracje.

BĄDŹCIE SZYBCY GDY SZYBKOŚĆ JEST WSKAZANA, BĄDŻCIE POWOLNI, GDY SYTUACJA WYMAGA POWOLNOŚCI.

POSTARAJCIE SIĘ W ŻYCIU ODNALEŹĆ TO CO MUZYCY NAZYWAJĄ TEMPO GIUSTO (WŁAŚCIWE TEMPO).

Życie powoli oznacza sprawowanie kontroli nad rytmem własnego życia. Człowiek sam podejmuje decyzje jak szybko chce postępować w danej sytuacji.

CZYM JEST ODPOCZYWANIE?

Aby było jasne – odpoczywanie to nie to samo co spanie!

Odpoczywamy wtedy gdy podejmujemy świadomą decyzje, że chcemy odpoczywać, robimy to intencjonalnie. Wtedy się wyłączamy, nic nas nie gna, do niczego nie dążymy, wyłączamy naszą agendę.

Granica pomiędzy pracą a odpoczynkiem zatarła się szczególnie w ostatnim czasie kiedy pracujemy z domów. Wcześniej mieliśmy naturalną granicę pomiędzy tymi dwoma obszarami.

Winę za to ponosi nie tylko pandemia ale również rozwój technologii. Wszechobecny internet i zasięg. Można się z nami skontaktować w każdym momencie, o każdej porze dnia.

Bardzo łatwo dajemy się wciągnąć w ilość zadań, która nam się pojawia.

JESTEM BARDZO ZAJĘTA/Y

Bycie „zajętym” to rodzaj statusu. Lubimy być zajęci.

Gdy ktoś nas pytanie „Co słychać?” Odpowiadamy „Ojoj, jestem taka zajęta.” To jest równoznaczne z „Jestem ważna, tyle rzeczy mam do zrobienia”. Funkcjonuje dziwne przekonanie, że zajęci ludzie są lepsi, mają wyższy status.

Nie dajemy sobie pozwolenia na odpoczywanie, na zatrzymanie się czy też na dłuższe przerwy.

Liczne badania dowiodły, że nawet krótkie 2 minutowe przerwy np. co 30 minut mogą zdziałać cuda dla naszego stanu umysłu i poprawy Wellbeingu.

TOP 10 NAJLEPSZYCH SPOSOBÓW NA ODPOCZYWANIE

Wynikiem The Rest Test była właśnie lista najlepszych sposobów na odpoczywanie. Czyli takich aktywności, w których nasz mózg regeneruje się w najbardziej efektywny sposób.

1. Czytanie
2. Obcowanie z naturą
3. Bycie samemu
4. Słuchanie muzyki
5. Nic nie robienie
6. Spacerowanie
7. Ciepły prysznic lub kąpiel
8. Daydreaming
9. Oglądanie TV
10. Medytacja/Mindfullness

Warto zwrócić uwagę na to, że wszystkie te aktywności zakładają, że wykonujemy je sami. Jednoznacznie udowadnia to, że aby właściwie odpocząć potrzebujemy takiego czasu kiedy jesteśmy całkowicie sami ze sobą, potrzebujemy zrobić sobie przerwę od innych ludzi. Nawet ekstrawertycy podawali bycie z innymi na 20 miejscu.

Wybierzcie sobie więc 2 lub 3 aktywności z powyższej listy i zaplanujcie minimum 15 minut każdego dnia na każdą z nich. Już po niedługim czasie będziecie mogli zaobserwować spektakularne efekty.

Chyba w każdym domu chociaż raz zagościł klasyczny kalendarz adwentowy – czyli tekturowe pudełko z oznaczonymi numerami malutkimi czekoladkami. W założeniu ma odliczać dni Adwentu, czyli w Kościele katolickim okres oczekiwania na Święta Bożego Narodzenia. Jednak, jak to bywa często, te okres już dawno nie przynależy wyłącznie do tradycji kościelnych, tak jak samo Boże Narodzenie stało się Gwiazdką, okazją do spotkań rodzinnych i spędzania wspólnie czasu nie tylko wśród Katolików.

To jaki kalendarz adwentowy?

Tak jak wiele innych przyniesionych z Zachodu tradycji, tak też kalendarz adwentowy w ostatnich latach przeżywa w Polsce rozkwit. Czekoladki z okienek to już nie jedyny sposób odliczania do Gwiazdki. Trudno się zresztą dziwić, zwykle nie są nawet smaczne ;). W tej chwili na rynku dostać można przeróżne klasyczne kalendarze w udoskonalonej wersji. I tak większość koncernów produkujących słodycze sprzedaje kalendarze z cukierkami, batonikami i przysmakami – cenowo znacznie droższe niż 5-10 zł za klasyczne okienka, za to zjadanie ich to czysta przyjemność :).

To co ciekawego można zaobserwować, to że nie tylko słodycze pojawiają się w „jadalnych” wersjach kalendarzy. (Takie rzeczowe to cały osobny temat, ale o tym za chwilę :)). Można więc kupić kalendarz z bakaliami, muesli, kalendarz z przekąskami… Dla starszych amatorów tej atrakcji znajdą się kalendarze z herbatą a nawet… wersje alkoholowe. Czyli dla każdego coś miłego.

A gdyby tak nie zjadać tych okienek?

Cały osobny rynek powstał dla tych, którzy z jakiegoś powodu odrzucają jadalny kalendarz adwentowy, a wolą postawić na gadżety czy prezenty. I tak największe koncerny zabawkowe wypuszczają zestawy klocków podzielone na okienka (poszukajcie Lego, PlayMobil). Firmy kosmetyczne tworzą zestawy wypełnione miniaturami swoich produktów. Mamy kalendarze z perfumami, gadżetami do malowania paznokci, akcesoriami do włosów… Nawet Harry Potter ma już swój własny kalendarz!

Zrób to… sam!

Świetnym pomysłem, szczególnie jeżeli macie dużo czasu, jest zrobienie kalendarza samodzielnie. Tym bardziej zapracowanym/mniej chętnym do prac manualnych przychodzą z pomocą gotowce. Można kupić kalendarz z kieszonkami do powieszenia na ścianie. Można postawić na domek z szufladkami czy pojemniczkami. Pod każdym numerkiem samodzielnie schować zabawkę, drobny prezent czy przekąskę. Zwolennicy DIY mogą np. zawiesić woreczki jutowe na sznureczkach. Zaawansowani majsterkowicze mogą wykazać się kreatywnością. O tak jak tutaj:

Doświadczenia nie przedmioty

Ostatnim i moim zdaniem najciekawszym rozwiązaniem jest samodzielne wykonanie kalendarza (od A do Z albo z użyciem wspomnianych powyżej gotowych rozwiązań) i wypełnienie poszczególnych dni zadaniami, zabawami i aktywnościami. To z jednej strony sposób na zajęcie czasu dzieciom, na wspólne aktywności. Z drugiej – na zachęcenie dzieci do pomocy w świątecznych przygotowaniach czy codziennych pracach. Możecie więc wpisać tam wspólne robienie pierników, malowanie bombek, sprzątanie zabawek… Ale też zimowy spacer czy karmienie ptaków. Szczególnie w roku 2020, gdy w naszej codzienności jest tak wiele aktywności online taki kalendarz zachęcający do bycia OFFLINE, razem, przyda się bardziej niż zwykle.

A jeżeli szukasz pomysłu na aktywności świąteczne w swojej firmie zachęcamy do kontaktu! Może wyślecie pracownikom paczki (Platforma prezentowa – co się u nas zmieniło przez te 5 lat?)?

Pandemia Covid-19 wywróciła do góry nogami to w jaki sposób dotychczas funkcjonowała nasza praca.

Oczywiście inaczej wygląda sytuacja w różnych sektorach gospodarki, niemniej życie korporacji i większości firm świadczących usługi uległo gwałtownej zmianie, której musieliśmy się dostosować.

Firmy praktycznie z dnia na dzień przerzuciły się na home office i odgórnie musieliśmy zaakceptować i dostosować się do zupełnie innej formy pracy.

Dużo jest już za nami – zyskaliśmy nowe doświadczenia, nauczyliśmy się elastyczności w działaniu, musieliśmy dostosować życie rodzinne i służbowe do nowych realiów. Na początku wyglądało to różnie… jednak z czasem zaakceptowaliśmy nową rzeczywistość i zaczęliśmy się przystosowywać do innego systemu pracy.

Wielu z nas zadaje sobie obecnie pytanie: jak będzie wyglądał powrót do biur?

Firmy biorąc pod uwagę obecne obostrzenia decydują się na różnego rodzaju formy powracania do biur: jedni pracują zmianowo – dzieląc turami po 2 tygodnie pracy zdalnej i dwa tygodnie home office; w innych firmach są zastrzeżenia, by do biura przychodzić nie częściej niż raz w tygodniu; część firm prowadzi terminarz – pracownicy wpisują, kiedy chcieliby móc pracować w biurze i w zależności od przestrzeni przygotowanych jest grafik pracy z biura. Jak ten system się sprawdza i jak na te zmiany reagują pracownicy? By spróbować odpowiedzieć na to pytanie, trzeba na chwilę wrócić do czasów sprzed Covida.

Co na to badania?

Wg badań ARC rynek przeprowadzonych na zlecenie Randstad i Gumtree  przed marcem 2020 roku 41 % pracowników umysłowych miało możliwość pracy zdalnej, po wybuchu epidemii wskaźnik wzrósł do 76 %. Wśród osób, które pracowały na home office ponad 70 % przyznało, że stało się tak w związku z COVID-19.

Większość z pracujących zdalnie osób pozytywnie zareagowało na zmianę, jako czynniki dodatnie podając: mniejszy stres, oszczędność czasu i pieniędzy na dojazdy, większą elastyczność w pracy. Czynniki, które niekorzystnie wpływały na taki sposób pracy to głownie: problemy z połączniem pracy zawodowej z wykonywaniem obowiązków rodzinnych, różnego rodzaju rozpraszacze (sprzątanie, telewizor, przeglądanie internetu) oraz brak bezpośrednich kontaktów ze współpracownikami.

Jak do tych badań odniosą się pracodawcy i w jakim stopniu zostaniemy na home office?

Biorąc pod uwagę większość pozytywnych aspektów związanych z pracą zdalną ( wystarczy zwrócić uwagę na wyniki badań firmy Owl Labs sprzed epidemii aż 22% pracowników pracujących zdalnie było szczęśliwszych niż pozostali) oraz doświadczenie firm i  przygotowanie systemów do pracy zdalnej sądzę, że w dużej mierze zostaniemy przy pracy zdalnej. Należy wrócić też uwagę na fakt, ze wśród osób mających negatywne doświadczenia w pracy online byli rodzice, którzy mieli problemy ze znalezieniem opieki dla swoich dzieci – w sytuacji, gdy system szkolnictwa wróci do normy problem ten zostanie zażegnany.

Nauczyliśmy się już, że praca wykonywana z domu niesie taka samą wartość, jak ta wykonywana z biura. Jeśli pracownik jest szczęśliwszy wykonując swoje obowiązki w domu – czemu nie dać mu możliwości pracy z domu? Z drugiej strony nie wyobrażamy sobie, by od czasu do czasu nie być w biurze, nie spotkać się tam ze współpracownikami, a są osoby, dla których z wielu powodów przyjście do biura jest lepszym rozwiązaniem, niż praca z domu i nie można o nich zapominać.

Rozwiązanie hybrydowe, czyli połączenie dwóch możliwości: home office i pracy biurowej wydaje się opcją najlepszą dla znaczenej większości pracowników i podejrzewam, że zostanie wdrożona już na długo w wielu firmach. Sytuacja związana z Covid-19 nauczyła nas wiele i dała nam możliwość spojrzenia na pracę z różnych perspektyw. Szkoda byłoby, by te doświadczenia nie znalazły odzwierciedlenia w sposobach pracy w przyszłości.

Źródła:

https://businessinsider.com.pl/twoje-pieniadze/praca/praca-zdalna-uszczesliwia-badanie-owl-labs-2019/5ct37gt

https://www.owllabs.com/state-of-remote-work/2019?hs_preview=jWDXIXgj-13385250578

https://www.pulshr.pl/zarzadzanie/rynek-pracy-w-liczbach-wiecej-urlopow-i-home-office,74002.html